ای شکوه عشیره زهرا

ای شکوه عشیره‌ی زهرا
آفتاب همیشه‌ی دنیا

بودنت روشن است چون خورشید
عصمتت را عقیله می‌فهمید

می‌درخشد هنوز نام شما
در شب آسمان کرببلا

ما که با روضه‌ات بزرگ شدیم
سر این سفره‌ها سترگ شدیم

درد خود با رقیه می‌گوییم
همه جا یا رقیه می‌گوییم

دستگیرِ نداری‌ام هستی
تو فقط ذکر جاری‌ام هستی

من ز دنیا پناه آوردم
به تو اینجا پناه آوردم

ای که دستت به کَم نمی‌آید
به تو غیر از کَرَم نمی‌آید

️ حسن کردی