کربلا کعبه دلهاست خدا می داند
کربلا کعبۀ دلهاست خدا می دا نددیدنش آرزوی ماست خدا می داند
کربلا گلشن سرسبز علی وزهراست
تاچه حد وقف تماشاست خدا می داند
کربلاراچه نیازست که تفسیر کنند
عشق حرفیست که گویاست خدامی داند
ماعزادارحسینیم،که اشک غم او
آبروی همۀ ماست خدا می داند
اولین مستمع مجلس پُرفیض حسین
مادرش حضرت زهراست خدا می داند
تاابد ازغم او دردل ذراّت وجود
کس نداند که چه غوغاست خدا می داند
حرزجانست مراعشق حسین واین عشق
قیمتش جنّت اعلاست خدا می داند
نگه آخراو سوی خیام است ولی
چه دراین آینه پیداست خدا می داند
یوسف فاطمه افتاد به خاک ودردا
چه خبردردل صحراست خدا می داند
چشمۀ چشم «وفائی»شده دریا ازاشک
قدرآن دیده که دریاست خدا می داند
سید هاشم وفایی