بیا رضا جان که من چشم انتظارم

بیا رضا جان که من چشم انتظارم
کنج زندان غیر از تو همدم ندارم
واویلا واویلا واویلا واویلا
****
در گوشه‌ی سیه چال از پا نشستم
دلتنگ روی تو و معصومه هستم
واویلا واویلا واویلا واویلا
****
رویم شده همرنگ دلِ عدویم
هنگام مغرب زند سیلی به رویم
واویلا واویلا واویلا واویلا
****
با دو دست بسته دست و پا زدم من
یکصدا مادرم را صدا زدم من
واویلا واویلا واویلا واویلا
****
اگر چه در زندان خاکی گشته مویم
دیگر نخورده نیزه ای به پهلویم
واویلا واویلا واویلا واویلا
****
نمانده در پیکر، طاقت و توانم
امّا زیر نعل مرکب نمی‌مانم
واویلا واویلا واویلا واویلا
****
جدّ ما را مرکب‌ها زیرو رو کردند
با نعل نو، زخم کهنه رفو کردند
واویلا واویلا واویلا واویلا
****
محمود اسدی شائق