چه روزها که بدون تو آفتاب نشد

چه روزها که بدون تو آفتاب نشد
چه چشم‌ها که بدون تو غرق خواب نشد

چه آسمان نجیبی نشست بر سرمان
که با هجوم بدی‌هایمان خراب نشد

تو از تمام عزیزانِ من عزیزتری
که با تو سَرشدن از عمر من حساب نشد

هوای مهر تو در جای جای دل پیچید
چنانچه هیچ دلی غرق اضطراب نشد

بدون روی تو، اندیشه‌هایمان سنگی‌ست
کجاست آن دل سنگی که بی‌تو آب نشد

خودت بیا و برای خودت دعاگو باش
دعای منتظرانت که مستجاب نشد

چنان به باور این کوچه عطر نرگس ریخت
که بی‌حضور تو در شهر انقلاب نشد‌...

صفیه قومنجانی