وا شد گره ای خدا زکارم

وا شد گره اِی خدا زکارم
دگر به زانو سر نگُذارم
راحت شدم یارب ز ظلم و جور دشمن
آید به دیدار من امشب کوثر من
****
ازبس که خون رفته از سرمن
رمق نمانده در پیکر من
وقتی که با سر بر روی زمین فتادم
آمد زمین افتادن زهرا به یادم
****
کنار بستر زینب نشیند
ای کاش زخم سرم نبیند
طاقت ندارد او ببیند حال زارم
چون فاطمه توان ره رفتن ندارم

محمود اسدی شائق