همین که خواندمت یارب مرا فورا بغل کردی
همین که خواندمت یارب مرا فورا بغل کردیتمام غصه هایم را به لطف خویش حل کردی
تو گفتی یک قدم بازا، می آیم ده قدم سویت
نه من خود آمدم اما تو بر قولت عمل کردی
نخوانده نامه ام را تا زدی یعنی فقط برگرد
چه گویم که بدی دیدی و بر خوبی بدل کردی
فدایت که مرا در خواب جهل و غفلتم دیدی
ولی بیدارم از این خواب ها قبل از اجل کردی
به حبل الله اعظم، بر علی دادی عنانم را
چنین ایمن مرا از هر کجی و هر دغل کردی
چنان دلبسته ام کردی به ایوانِ طلایش که
خلاصم از غم دنیا و از طول امل کردی
قَدیم المَنِّ وَ الاحسان، فدای قِدمت لطفت
مرا مجنون ثارالله از صبح ازل کردی
فدایت که میان روضه خانه منزلم دادی
دگر آسوده ام از بزم های مبتذل کردی
فقط گریه به غم های حسین است آبروی من
ندارم غیر از این گریه پس انداز و عملکردی
به زینب گفت با گریه: عزیزم بردباری کن
زمانی که نظر بر قتلگاه از روی تل کردی
بدان که مهر تو در عضو عضو پیکرم باشد
همان دم که ته مقتل، مرا بی سر بغل کردی
محمد جواد شیرازی
فهرست اشعار:
