نزدیکه ظهره زینب به زحمت

نزدیکه ظهره... زینب به زحمت
بستر رو برده... بیرونِ خونه

روی لبش «إن‍ّ...نا راجِعُونه»
مثل حسینش...بی سایه بونه

غرقِ إض‍/طرابه
زندگیش/عذابه
سایه بون/نداره
زیر آ/فتابه

نزدیکه عصره...بی تابه زینب
میلرزه دستاش...میسوزه تو تب

روضه میخونه...با سوز آهِش
افتاده یادِ... گودال و مرکب

اشگ من/رو دیدن
رو جسمش/دویدن
من دیدم/تنش رو
تو صحرا/کشیدن

نزدیکه عصره...قاتل رسیده
-زهرا ببخشه-...خنجر کشیده

زینب روی تل...خیره به گودال
مونده نگاهش...رنگش پریده

زهرا می‍/ره از حال
روی خا/ک گودال
تا میشه/حسینش
زیر چ‍/کمه پامال

تنگه غروبه... زینب رسیده
از خیمه ها تا...مقتل دویده

دیده که جایِ...سالم نداره
بوسه زده رو...حلق بریده

ای شیب/الخضیبم
من بی تو/غریبم
بعد از تو/اسارت
میگردد/نصیبم

محمدعلی انصاری