عاشقيم عاشق يك جرعه شرابيم همه
عاشقيم عاشق يك جرعه شرابيم همه
سر كيفيم و پىِ باده‌ى نابيم همه
اهل عشقيم خرابيم خرابيم همه
مست مستيم ولى عين ثوابيم همه
غم ايام نداريم كه اين میگذرد
تلخىِ كام نداريم كه اين میگذرد
شب ميلاد حسين است خدا هم شاد است
هركه در بند حسين است ز غم آزاد است
جاده‌ى عاشقىام راه حسين آباد است
دل بيچاره‌ام عمريست به پاش افتاد ست
ما كه ديديم از او معجزه باور داريم
ما در اين قوم از اين پس دو پيمبر داريم
نام تو شعر لب عالم بالاست حسين
خوش بنازيم به اين نام چه زيباست حسين
حرمت آينه‌ى عرش معلیٰ‌ست حسين
كربلايت ته خط و ته دنياست حسين
ليلى عالم ذر، ناز كشيدن دارى
جان جانان تو به حق سينه دريدن دارى
پاى گهواره‌ى تو مريم اطهر آمد
تا تو را ديد دلش رفت و غمش سر آمد
آمدى خستگى از جان على درآمد
خنده‌اى كردى و فرمود كه محشرآمد
بوسه اى زد به لب و صورت و پيشانى را
با تو درهم شكند هرچه پريشانى را
كمتر از ذره من و شمس جهان تابم تو
هم دل آرامم تو هم كه رگ خوابم تو
ظلمت مطلق من جلوه ى مهتابم تو
دل خوش از اينكه منم نوكر و اربابم تو
خوش به حال تو كه زهراست هلاكت ارباب
كل عالم همه افتاده به خاكت ارباب
آسمانى و زمين در گره دستانت
زير و رو كرده مرا گوشه‌اى از احسانت
انس داريم چقدر با تو و با ايوانت
اين هم از لطف شما بود و برادر جانت
گفته‌ام تا بنويسند به روى كفنم
من مسلمان شده‌ى دست امام حسنم
عاشقى درد سرم داد دمت گرم ارباب
عشق تو بال و پرم داد دمت گرم ارباب
شور و حال سحرم داد دمت گرم ارباب
جان گرفت بعد حرم داد دمت گرم ارباب
تا تو هستى چه خياليست اگر غم باشد
همه‌ى دل خوشىام ماه محرم باشد
آرمان صائمى
