در تشت می ریزد جگر اما کمی سبز
در تشت می ریزد جگر، امّا کمی سبزانگار می ریزد به زخمش مرهمی سبز
از خنده های همسرش خیری ندیده
آمد کنار اشک سرخش همدمی سبز
هر روز شد با حرف و نفرین، سنگ باران
شد روی چشمش جای شبنم شب، نمی سبز
باید بگیرد چشم های خواهرش را
وقتی سیاهی می رود در ماتمی سبز
ای کاش جز زینب یکی تشخیص می داد
...
مداح گرامی: برای دریافت متن کامل اشعار و استفاده از امکانات وبسایت لازم است عضو بحارالاشعار شده و اشتراک فعال داشته باشید.
زمان لازم برای ورود به حساب کاربری کمتر از یک دقیقه
ورود به حساب کاربری
بعد از ورود به حساب کاربری این صفحه را بروز کنید
زمان لازم برای ورود به حساب کاربری کمتر از یک دقیقه
ورود به حساب کاربری
بعد از ورود به حساب کاربری این صفحه را بروز کنید
فهرست اشعار:
