در این حریم ارادت به جان فدای تو باشم

در این حریمِ ارادت به جان فدای تو باشم
تو شهریارِ وجودی - وَ من گدای تو باشم

اگر تفقّد و لطفی به این فتاده نمایی
که خاک راه تو گردم ، به زیر پای تو باشم

کرامتی که نیفتم من از دعای لطیفت
نیاز من به تو باشد ، که در دعای تو باشم

تمام سعی و تلاشم بُوَد که با تو بمانم
فنا شوم به دو عالم اگر جدای تو باشم

طبیبِ هر دل خسته تویی و نامِ بلندت
وَ من شکسته و خسته پی دوای تو باشم

به لوح سینه نوشتم که در حیات و مماتم
ز نینوای تو خیزم ، به کربلای تو باشم

تو شاه بنده نوازی چه می شود ز کرامت
به صبح روز قیامت به لب ندای تو باشم

نشسته عالم و آدم به بزم اشک و عزایت
چو شمعِ شعله پذیری درین عزای تو باشم

چو "یاسر" آمده سویت همیشه دستِ نیازم
وَ من همیشه غلامِ بهین عطای تو باشم
oo
محمود تاری "یاسر"