یه سال و نیمه که دلم پریشونه
یه سال و نیمه که ، دلم پریشونه
برای من هر شب ، شام غریبونه
یادم نمیره اشک آسمون و
غارت انگشتر و ساربون و
یادم نمیره تو دل بیابون
فرار بچه های نیمه جون و
واویلا واویلا واویلا
گریه شده قوت ، هر شب و هر روزم
هنوز دارم یاد ، تن تو میسوزم
برات بمیرم که کفن نداشتی
حتی یه کهنه پیرهن نداشتی
به حنجر تو بوسه دادم آخه
یه جای سالم تو بدن نداشتی
واویلا واویلا واویلا
نرفته از یادم ، ای پسر زهرا
میگفتی اسقونی ، شربة من الماء
مرهمی بر دل کباب ندادن
به بی کسی تو جواب ندادن
فرات مهریه مادرت بود
ولی بهت یه قطره آب ندادن
واویلا واویلا واویلا
از کربلا تا شام ، با دل پر دردم
چقدر من یاد ، مادرمون کردم
کربلا وقتی پیکرت زمین خورد
وقتی ز ناقه دخترت زمین خورد
وقتی تو شام پیرزن یهودی
سنگ زد از نیزه سرت زمین خورد
واویلا واویلا واویلا
بعد تو خاک غم ، ریخت سر زینب
شمر ستمگر شد ، همسفر زینب
کوفه و شام شد بلای زینب
می خندیدن به گریه های زینب
عقیلة العرب به روی ناقه
می رقصیدن جلو چشای زینب
واویلا واویلا واویلا
علی سلطانی
