نام زیبا و نکویت گرعلی اکبراست

نام زیبا و نکویت گرعلیّ اکبراست
چهره ات تصویری از زیبایی پیغمبراست

تو زلال چشمه ی خیر کثیری برهمه
لعل لب های تو تمثیلی زحوض کوثراست

ساحل آرامش جان و دل بابا شدی
دامن مولا ز موج عشق، غرق گوهراست

طرز صحبت کردن تو شور برپا می کند
لحن بابا گفتن تو از عسل شیرین تر است

صد هزاران یوسف مصری شود مجنون تو
یوسف لیلایی و حُسنت ز یوسف برتر است

ای که مثل آفتابی زر فشانی می کنی
گوهر خورشید ی و دامان تو پُر از زر است

از نفس های تو عطر باغ جنت می چکد
درکلامت پرتو توحید و نور داور است

غیر زیبایی کسی درخُلق وخوی تو ندید
هم جلالت هم جمال تو بهشتی منظر است

می وزد عطر دعای مستجاب از سجده ات
آسمان از یارب تو غرق ماه واختر است

درس آزادی وایثار و مرام و عشق توست
آبروی هرجوانی که خدایی باور است

ای اذان گوی نماز صبح عاشورای عشق
اشهد بانگ اذان تو شهادت آور است

نام تو لرزه به جان دشمنان می افکند
رزم تو یادآور رزم علی در خیبر است

گرکه مهمان نگاه مهربان تو شوم
در تهی دستی محشر روزگارم محشر است

هرزمان نام تو جاری می شود درشعر من
درغم وشادی «وفایی» اشک هایش پرپر است.

سید هاشم وفایی