من با گریه یک بوسه بر سربند تو میکارم

من با گریه یک بوسه بر سربند تو میکارم
بالبهای خندان هم برغمهای تو میبارم
از داغت بیمارم

مرنجان نگاراتو این بینوارا

مزن آتشم تو اینسان مرا به چشم خمارا
بده تاری از سر زلف خود به من یادگارا

نصیبی بود من را هم از رویت تو
مبادا مرا رها سازی ای شور شیرینم
یار من در شادی و غم بودی ای آقا
سلام علی شه کربلا اباعبدلله

حسین وای...

السلام علیک یاساکن کرب وبلا
أَلسَّلامُ عَلى مَنْ ذُرِّیَّتُهُ الاَْزْکِیآء

قَتیلِ الاَْدْعِیآء

قَویمَ الطَّرآئِقِ کَریمَ الْخَلائِقِ

شَریفَ النَّسَبِ مُنیفَ الْحَسَبِ حلیمٌ شدیدٌ
وَفِىَّ الذِّمَمِ رَضِىَّ الشِّیَمِ امامٌ شهیدٌ

سلامٌ علی ابنُ الزهرا والمرتضی
شه باکرم فراق حرم می کشد من را
یار من درشادی و غم بودی ای آقا
سلامٌ علی شه کربلا اباعبداللهُ

حسین وای...

شاعر بند اول
ابوالفضل جدیان
بند دوم
ابوذر رئیس میرزایی