طفلی که داشت طلعت مانند قرص ماه

طفلی که داشت طلعتِ مانند قرص ماه
تسخیر خویش کرده جهان را به یک نگاه

با آن که اصغر است ولیکن خودِ علی ست
یک تن ولیک ، برتر و بالاتر از سپاه

در دامن رباب رباینده ی دل است
در این خصوص چشم کواکب همه گواه

عبدالّه است ، عبد خدای جهانیان
عبدالّهی که داد به خلق جهان پناه

طفل رضیع ، شیرِ رضایت چشیده است
از مادری که داشت امید خود از اِلٰه

بگشوده چشم جانب خورشید حق حسین
یعنی گرفت جلوه ز آئینه ی پگاه

ای دل بیار دیده ی خود را به درگهش
اینجا که نیست هیچ نیازش به اشک و آه

باب الحوائج است ، که باب المراد نیز
گسترده است سفره ی جودش به بارگاه

دارم امید "یاسر" از آن آسمانِ جود
چون سائلان نشسته تمامِ دلم براه
oo
محمود تاری "یاسر"