شده ام بی قرار می گویم

شده ام بی قرار می گویم
با دل پر شرار می گویم
ز یمین و یسار می گویم
یا جوادَ الْائمِّه ادرکنی

به حریم تو غرقِ در آهم
به مسیری که رفته در چاهم
ای مرا غمگسار می گویم
یا جوادَ الْائمِّه ادرکنی

به پناه تو آمدم مولا
ز حریمت مکن ردم مولا
با دل خون نگار می گویم
یا جوادَ الْائمِّه ادرکنی

نظری کن که من گرفتارم
غرقِ در اشکم و گنهکارم
چو خزان در بهار می گویم
یا جوادَالْائمِّه ادرکنی

شده ام غرقِ در مِحَن ای وای
گر نگیری تو دست من ای وای
به همین انکسار می گویم
یا جوادَ الْائمِّه ادرکنی

تو که وا می کنی گره مولا
گره از کار من کنون بگشا
خسته ام ، دل فکار می گویم
یا جوادَ الْائمِّه ادرکنی

گر ندارم تغزُّلی بر تو
لیک دارم توسّلی بر تو
آمدم ، بی شمار می گویم
یا جوادَ الْائمِّه ادرکنی

من و این ماتم جگر سوزت
من و این شعله ی غم افروزت
از غم روزگار می گویم
یا جوادَ الْائمِّه ادرکنی

تو که تنها به حجره جان دادی
به جوانی ز پای افتادی
من ز شبهای تار می گویم
یا جوادَ الْائمِّه ادرکنی

ای که قتلت به دست همسر شد
ای که یاس دل تو پرپر شد
با رخ گلعِذار می گویم
یا جوادَ الْائمِّه ادرکنی

تو که اظهار تشنگی کردی
تو که با جدِّ خویش همدردی
به عزای تو یار می گویم
یا جوادَ الْائمِّه ادرکنی

ناله دارد ز داغ تو "یاسر"
شده ام مثل او تو را ذاکر
ز غمت بی غبار می گویم
یا جوادَ الْائمِّه ادرکنی
،،،،،،،،،،
محمود تاری «یاسر»