رو زمین از آسمون از میون کهکشون

رو زمین از آسمون
از میون کهکشون
ستاره می باره

اومده برای ما
دستای گره گشا
دل بیقراره

خوابیده رو دستای عمو
لالایی میخونه سقا
روزی همه تو دستشه
عزیز دردونه ی بابا

تو نگاش عطوفته
خنده هاش قیامته
حیرونه جبریل

اومده ماه فلک
خادمش صدتا ملک
مجنونه جبریل

گهواره میگردونه براش
توی خونه عمه زینب
نمی افته ون یکاد‌ که از
رو زبونه عمه زینب

میده خیر بی حساب
نوه ی ابوتراب
ختم کلامه

کوثری کرده هلول
واسه زهرای بتول
قائم مقامه

عیدی میده امشب و حسین
به همه رقیه ای ها
میرسه به صحن کربلا
قدمه رقیه ای ها

علی علی بیگی