دوباره کینه ها انداخت آتش در دل کوچه
دوباره کینه ها انداخت آتش در دلِ کوچهبه پا شد داغ سنگینی دوباره داخلِ کوچه
مصیبت دیده و بگذار در حال خودش باشد
دلِ من هم گرفته باز هم مثل دلِ کوچه
همان دود و همان شعله! فقط با این تفاوت که
دو دست پیرمردی بسته شد در منزلِ کوچه
اگر بردند با پای برهنه علتش این بود
که در تاریخ باشد ردّ حقّ و باطلِ کوچه
کشیدند و چه محکم بر زمین خورد و زبانم لال
به روی صورتش پاشیده شد آب و گِلِ کوچه
محاسن گرد و خاکی، تازیانه، طعنه و تهمت
جسارت هایِ کفرآلود می شد حاصلِ کوچه
رئیس مذهب شیعه در آن اوجِ بلا حتی
نظرها داشت با لطف و کرَم بر سائلِ کوچه
میان گریه ها می گفت: وا أمّاه...یا زهرا
همین ذکر پیاپی گفتنش شد قاتلِ کوچه
عبایش رفت زیر سمّ مرکب گفت یا جدّاه
به جز گودال، مقتل شد پس از این شاملِ کوچه!
مرضیه عاطفی
فهرست اشعار:
