در نطق تو تفسیر شد والتین والزیتون
در نطق تو تفسیر شد «والتین والزیتون»شیعه به قال‌الصادقت تا حشر شد مدیون
وقت کرم از سائلانت می‌شود حاتم
در علم طفل مکتبت سقراط و افلاطون
هم قبله گاه عارفان محراب ابرویت
هم یک جهان لیلا کنار خنده‌ات مجنون
در کودکی هم وقت بازی با رفیقانت
هر بار بودی شد صداقت بین‌شان قانون
علامه ها هر روز دور منبرت جمعند
پروانه‌ها جمعند وقتی شمع شد کانون
از ناله هایت درمی‌آمد اشک جمعیت
وقتی برایت روضه‌ای میخواند «أبوهارون»
روضه رسید آنجا که آوردند در گودال
جد غریبت دست و پا می‌زد به خاک و خون
فریاد «هل من ناصر»ش در اوج غربت بود
وقتی نبود آن شاه را یاری به پیرامون
خنجر هزارونهصدوپنجاه تا بوسه
بر پیکرش زد، شد جراحت های گوناگون
ای کاش زینب زیر حلقش را نمیبوسید
یا حداقل کاش میشد پیکرش مدفون
میثم کاوسی
فهرست اشعار:
برچسب ها:
