در رحمت شده باز و شب جمعه رجب شد

درِ رحمت شده باز و شب جمعه ی رجب شد
به امید کرم تو ، دل من به تاب و تب شد

شب بخشش ، شب رحمت ، شب لیله الرغائب
بر سرِ خوان تو امشب ، آمده بنده ی تائب

بِنِگر به سوز و حالم ، تو ببین روی سیاهم
شده ام مضطر و خسته ، از همه بار گناهم

درِ خانه ات نشستم ، به امید یک نگاهی
در بساط و کوله بارم ، نَبُود به غیر آهی

این تو و لطف و عطایت این من و حال تباهم
این تو و جود و سخایت این منم که بی پناهم

از کرم حاجت دل را ، تو بیا روا کن امشب
عبد روسیاه خود را تو بیا سوا کن امشب

ای خدا بحق حیدر بگذر از جرم و خطایم
کربلایی تو عطا کن در جواب گریه هایم

شبِ لیله الرغائب شب جمعه ی حسین است
از غم کرببلایش دل من به شور و شین است

شب جمعه مادری هم ، آمده قامت خمیده
صورتش را می گذارد ، روی رگهای بُریده

فاطمه با اشک دیده گوید ای نور دو عینم
ذَبَحوکَ ، قَتَلوکَ ، یا بُنَیًَ ای حسینم

کربلایی مرتضی شاهمندی