جگر علقمه وقت گذرش تیر کشید
جگر علقمه وقت گذرش تیر کشیدقلب خورشید ز داغ قمرش تیر کشید
تیغ تا اینکه به دستان علمدار رسید
پسر ام بنین، بال و پرش تیر کشید
با سر زانو و با گردنِ مرکب، بی دست
با چه وضعیتی از چشم ترش تیر کشید
متحیر شدنِ باب حوائج یعنی...
آب تا ریخت تمام جگرش تیر کشید
تا عمود آمد و ماه رخ او منشق شد
...
مداح گرامی: برای دریافت متن کامل اشعار و استفاده از امکانات وبسایت لازم است عضو بحارالاشعار شده و اشتراک فعال داشته باشید.
زمان لازم برای ورود به حساب کاربری کمتر از یک دقیقه
ورود به حساب کاربری
بعد از ورود به حساب کاربری این صفحه را بروز کنید
زمان لازم برای ورود به حساب کاربری کمتر از یک دقیقه
ورود به حساب کاربری
بعد از ورود به حساب کاربری این صفحه را بروز کنید
فهرست اشعار:
