تکیه زد تا که شاه بر نیزه
تکیه زد تا که شاه بر نیزهبدنش ماند و چند سر نیزه
هر چه ارباب بی رمق تر شد
از سنان خورد بیشتر نیزه
بود در دست یک نفر سنگ و
بود در دست صد نفر نیزه
این چنین با شتاب در بدنش
پی چه می رود مگر نیزه؟
هر زمان رفته بین جسم حسین
غرق خون گشته تا کمر نیزه
لب او را سکینه می بوسید
در دهان...
مداح گرامی: برای دریافت متن کامل اشعار و استفاده از امکانات وبسایت لازم است عضو بحارالاشعار شده و اشتراک فعال داشته باشید.
زمان لازم برای ورود به حساب کاربری کمتر از یک دقیقه
ورود به حساب کاربری
بعد از ورود به حساب کاربری این صفحه را بروز کنید
زمان لازم برای ورود به حساب کاربری کمتر از یک دقیقه
ورود به حساب کاربری
بعد از ورود به حساب کاربری این صفحه را بروز کنید
فهرست اشعار:
