به خود بد کرده ام یارب پشیمانم پشیمانم
به خود بد کرده‌ام یارب پشیمانم پشیمانمبیا بُگذر الهی از گناهانم پشیمانم
به حقِّ روزهای ماهِ رحم و مغفرت غفّار
تو واٰ کُن راهِ توبه زار وُ حیرانم پشیمانم
نفس‌ها را تو دادی و شده خرجِ کسی دیگر
چقدر از این حرم دورم نمی‌دانم پشیمانم
کریمانه مرا خواندی سرِ این سفره یا اَللّه
نگه دارم کنارِ خود که بارانم پریشانم
تو نور و گرمی و رحمت وَ من تاریک و دلسردم
تو سرتاسر بهاری من زمستانم پشیمانم
بیا حقِّ حسین و روضه‌ها از سینه‌زن بُگذر
که من سینه‌زنِ شاهِ شهیدانم پشیمانم
تو را به روضه‌یِ قاسم به آن جسمی که پاشیده
مَران این عاشقِ مضطر که گریانم پشیمانم
تنی مثلِ عسل شد تا بخواند العجل ارباب
چه کردم با دلِ آقا پشیمانم پشیمانم
حسین ایمانی
فهرست اشعار:
برچسب ها:
