بدون معجر هم می‌کند حجاب رباب

بدون معجر هم می‌کند حجاب رباب
ز نور فاطمه دارد به خود نقاب رباب

کدام قافیه خوب است شعر مرثیه را
بدون وقفه دلم داد زد رباب رباب

ز داغ سینه‌ی خشکیده از عطش بی شک
تمام عمر به خود می‌دهد عذاب رباب

به التماس، اباالفضل زیر لب می‌خواند
به گوش مشک علی و به گوش آب رباب

از آن زمان که به دنبال آب رفته حسین
ندیده است علی را مگر به خواب رباب

پس از امام که مانده‌ست پیکرش بر خاک
نشسته است فقط زیر آفتاب رباب

نجات بخش حسین است از جفای یزید
چه کرده است در آن مجلس شراب رباب

به گوش او نرسد کاش گریه‌ی نوزاد
که از صداش میوفتد به اضطراب رباب

زخم حسینی