ای پیام هرچه خوبی ای رسول آسمانی

ای پیام هرچه خوبی ای رسول آسمانی
ای نوید مهرورزی ای نوید مهربانی

ای شکوه ابر و باران مثل صبح جانفروزی
تو نسیم خنده ها را روی هر لب می نشانی

از کران تا بیکرانه عاشقی را عاشقانه
مثل گلهای سپیده روی دلها می تکانی

بوی عطر رحمت آید « قُمْ فَاَنْذِر » یا محمّد
باغ و بستان زمین را این تویی گل می فشانی

آخرین وحیِ مجسّم عشق را نور مقدّم
این تویی از قید ظلمت دیده ها را می رهانی

بعثتت مبنای نور و ، وسعت صحرای نور و
تا زلال چشمه ساران تشنگان را می رسانی

جبرئيل آنگه که با تو می نشیند حرف دارد
با خدایت هم کلامی با خدایت هم زبانی

ای تو مبعوث رسالت ای تو تفسیر صداقت
کن دلم را آسمانی تو رسولی می توانی

در حِرا پیچیده اکنون صوت « اِقْرَءْ یا محمّد »
باید ای پیغمبر ما عشق را اینک بخوانی

نقطه عطف نبوت مصدر خورشید خلقت
بی افولی ، بی زَوالی ، ماندگاری ، جاودانی

ماورای آسمانها می تَپد نبض نگاهت
یعنی ای « نورٌ عَلی نور » آیه های کهکشانی

روی دستان سپیدت حجمی از آئینه داری
چلچراغ هر مکانی روشنای هر زمانی

ای حبیب خالق عشق ای رسول آفرینش
ميهمانان زمین را از کرامت میزبانی

**
محمود تاری «یاسر»