آه و واویلا شد فصل ماتم
شب اول محرمآه و واویلا ، شد فصل ماتم
آه و واویلا ، دل شد پر از غم
شده عزای اشرف اولاد آدم
بزن به سینه اومده ماهِ محرم
شکر خدا پرچمو بوسیدم بازم
بعد یه سال محرمو دیدم بازم
شکر خدا که روضتو میبینم من
بعد یه سال پای علم میشینم من
با چشم خونبار و با آه غمبار
هستم عزاداره شاه و علمدار
جانم حسین جانم حسین جانم ارباب
بند دوم
بال ملائک ، پهنه توو روضت
شیرینه واسم ، چاییِ هیئت
شال عزات رو گردنم واسم مداله
اینکه ازت جدا بشم والله محاله
شکر خدا میبینی باز اشکامو تو
از کوچیکی کشوندی هیئت پامو تو
غیر تو که زندگیم هستی به وَالله
نمیشه هیچکی زندگیم اباعبدالله
میگیرم ارزش با گریه براتو
می بوسم آقا خاک کربلاتو
جانم حسین جانم حسین جانم ارباب
بند سوم
شد آسمونه ، من بی ستاره
بُردن منو رو ، دارالعماره
کوفیا اهل حیله و نیرنگن آقا
اگه بیای اینا با تو میجنگن آقا
دروغه که با شما میمونن آقا
نامه دادن ولی پشیمونن حالا
عَلیه تو یه شهرو تجهیزش کردن
کوفه نیا که مَردم اینجا نامردن
روی سرت دارن قیمت میذارن
اینجا رو ناموست غیرت ندارن
کوفه نیا کوفه نیا عزیز الزهرا
امیرحسین سلطانی