آقاي غريب راهی صحراشد

آقاي غريب راهي صحراشد
راهي شد و در دل همه غوغا شد

تا دخت علي پاي به مركب بنهاد
در شهر مدينه محشر كبري شد

در لحظه ي آخر سر قبر مادر
گريان و پريشان پسر زهراشد

اينجا به كنار قبر مادر اما
ديري نگذشت روز عاشورا شد...

از خون دل آسمان عالم پر شد
تا كرب و بلا قتلگه مولا شد

اي واي از آن لحظه كه مادر آمد
تا گفت بني روضه ها برپا شد

واي از دل بي قرار زينب وقتي
آقاي غريب، بي كس و تنها شد

يك لشگر و ارباب زمين گير شده
خصم آمد و بالاي سرش دعواشد

اي واي ز روزگار زينب وقتي
خلخال ز پاي آل طاها واشد

علي اصغر ژوليده