آسمان بر عاشقان دارد نوید
آسمان بر عاشقان دارد نویداوّل ماه است و ماهی شد پدید
ماه ذِی الْقَعْدِه گلی آورده است
عشق نقش روشنی زآن گل کشید
گل نه تنها ، دُرّ و گوهر آمده ست
دختر موسی بن جعفر آمده ست
زیر پایش عطر می ریزد بهار
پیش پایش باز برخیزد بهار
با هزاران چشم می دید آسمان
رنگ گلها را ازو میزد بهار
این که دارد چشمه سار دیگری
با خود آورده بهار دیگری
نوبهار است و ببین نوزاد را
تازه حق آورده این شمشاد را
آمده از عرش گویا جبرئیل
تهنیت می گوید این میلاد را
با خود آورده گلاب و عود گل
در جهان روییده زآن مولود گل
دختری آمد که جان گلنوش اوست
حضرت موسی شقایق پوش اوست
گر زند لبخند بر باغ بهشت
دخترش معصومه در آغوش اوست
وَه چه آغوشی که دارد بوی عشق
در تجلّی آمده بانوی عشق
انعکاس آفتاب این دختر است
با بهاران هم رکاب این دختر است
کوثرِ اُمِّ اَبیِهای رسول
نور چشم بوتراب این دختر است
دختری از نسل موسی و خلیل
مثل زینب در دیانت بی بدیل
او مدار نور در منظومه شد
تیره گی از نور او مختومه شد
عفتی دارد که نامش فاطمه است
عصمتی دارد اگر معصومه شد
نور او چون آفتابی در دل است
وز طلوعش نور هستی کامل است
دختر موسی بن جعفر فاطمه
این تویی نور مکرّر فاطمه
ای که چون معصوم ها معصومه ای
اِشْفَعیِ لیِ روز محشر فاطمه
مهرت ای بانوی هستی هست من
رشته ای از چادرت در دست من
از طلوع تو طراوت می چکد
وز حریم تو نجابت می چکد
وسعت لطف تو را دیدم به شوق
از دو دست تو کرامت می چکد
ای عزیز ذُوالنِّعَم یا فاطمه
دختر صاحب کَرم یا فاطمه
ای نگین خاتم حُجب و عفاف
در حریمت عشق دارد اعتکاف
مِهر هستی مُحرم چشمان توست
ماه ذِی الْقَعْدِه به کویت در طواف
کوی تو جَنَّتُ سرای عالَم است
در فضایش عطر و بوی زمزم است
**
محمود تاری «یاسر»